قهوه با طعم سگ
July 24, 2010
دریغا!
شیر آهن کوه مردا که تو بودی!
و کوه وار پیش از آنکه به خاک افتی
نستوه و استوار
مرده بودی
2 مرداد سالروز وداع با بامداد
July 17, 2010
شبانه عاشقانه
تو نمیفهمی. تقصیر خودت نیست. باید ساعت 3 صبح در خیابان های تهران رانندگی کرده باشی، مردی را دیده باشی که نشسته لب جوب (جوی؟) و همین جور زل زده باشد به روبرو انگار که منتظر معجزه است همین طور ساکت و صامت و آن وقت شاید بفهمی که چرا نمیتوانم (نمیخواهم؟) این خراب شده را با هیچ کجای دیگر این دنیا عوض کنم.
July 07, 2010
سال ِ یازده سالگی
سال ِ کاغذهای ِ کاهی
بشکه‌های ِ ایرانول
سال ِ کپسول ِ گاز بر زمین غلت دادن
صف ِ نفت
سال ِ دود کردن آزادی
که سیگار بود
سال ِ شلوار ِ زیکو
حمام ِ عمومی
شب‌های ِ خاموشی
سال ِ همرنگی ِ فشنگ ثاقب و آتش ِ سیگار
سال ِ تاریکی
سال ِ بو
زندان رفتن به خاطر ِ موسیقی - مو
سال ِ پاگرد ِ استمنا
در پله‌کان ِ پیچ پیچ ِ جهنم
سال ِ تیرباران و منی
سال ِ مانده به ببر
سال ِ زنگ ِ اول دینی
زنگ ِ آخر جبر
سال ِ ده تومنی
سال ِ شکار ِ روباه
از ریش ِ مدرس
سال ِ سرشماری ِ جمعیت
سال ِ نوک ِ خودکار
در ابتدای ِ گلوله
سال ِ به مهمات بستن زندگی
سال ِ 67
+ علیرضا روشن
بشکه‌های ِ ایرانول
سال ِ کپسول ِ گاز بر زمین غلت دادن
صف ِ نفت
سال ِ دود کردن آزادی
که سیگار بود
سال ِ شلوار ِ زیکو
حمام ِ عمومی
شب‌های ِ خاموشی
سال ِ همرنگی ِ فشنگ ثاقب و آتش ِ سیگار
سال ِ تاریکی
سال ِ بو
زندان رفتن به خاطر ِ موسیقی - مو
سال ِ پاگرد ِ استمنا
در پله‌کان ِ پیچ پیچ ِ جهنم
سال ِ تیرباران و منی
سال ِ مانده به ببر
سال ِ زنگ ِ اول دینی
زنگ ِ آخر جبر
سال ِ ده تومنی
سال ِ شکار ِ روباه
از ریش ِ مدرس
سال ِ سرشماری ِ جمعیت
سال ِ نوک ِ خودکار
در ابتدای ِ گلوله
سال ِ به مهمات بستن زندگی
سال ِ 67
+ علیرضا روشن
July 03, 2010
خداحافظ دیه گو
برای پیروزی، هیجان کافی نیست. کافی نیست که عاشق فوتبال باشی. کمی عقل و منطق هم لازم است که نه مارادونا داشت نه مسی و نه تمام آن بازیکنانی که هر جا توپ بود آنها هم می دویدند که باشند.
برای پیروزی باید فکر داشت که آلمان نفرت انگیز سالهای پیشین و دوست داشتنی امسال، آن را داشت. برای پیروزی مارادونا بودن کافی نیست. باید کمی هم یوآخیم لو بود.
کرم خورده بود
گیلاس را
روی درخت
کرم خورده بود
صورتت را
زیر خاک
کرم خورده بود
روحم را
همین جا
همین حالا
گیلاس را
روی درخت
کرم خورده بود
صورتت را
زیر خاک
کرم خورده بود
روحم را
همین جا
همین حالا