نوشتن درباره فیلم "عیار 14" کار راحتی نیست. نه از آن رو که احیاناً فیلم بدی است یا پیچیده است یا نمی توانم چیزی درباره اش بگویم.
از این جهت که در شرایطی که روزنامه "اعتماد" و هفته نامه "ایران دخت" توقیف می شوند و حکم اعدام یکی از دانشجویان دانشگاه دامغان تایید، دل و دماغی هم آیا می ماند برای نوشتن درباره فیلم و سینما و هنر و کوفت و زهرمار و کثافت و گه و امثالهم؟ و برمی گردم به عنوان نوشته : تریاک را به بازدمت پز.